Budujemy relacje rodzinne

Drodzy Rodzice i Uczniowie!

Prawdziwy Skarb – gra budująca relacje rodzinne [do pobrania i online]

Środowisko rodzinne odgrywa bardzo ważną rolę w kształtowaniu postaw i zachowań jednostki. Rodzina w zależności od tego, w jaki sposób realizuje swoje funkcje, kształtuje osobowość dziecka. Bardzo często mąż i żona patrzą na tą samą sprawę i „widzą” dwa różne aspekty. Twoje dzieci, Twoi współpracownicy, Twoi koledzy „widzą” świat inaczej niż Ty. 

Większość badaczy jest zdania, że zakłócenia środowiska rodzinnego stanowią wystarczający czynnik patogenny, który może doprowadzić do powstania nieakceptowanych, problemowych zachowań, których podłożem są niewłaściwa atmosfera rodzinna, wadliwe metody nadzoru i kontroli oraz przejawy patologii, jako czynniki wyzwalające nieaprobowane społeczne formy zachowania dzieci i wpływające na formowanie się osobowości nieprawidłowej. Można więc zaryzykować tezę, że w rodzinie funkcjonalnej dzieci są ochraniane nie w sposób nadopiekuńczy lub niewystarczający, ale w taki, który strzeże je przed poniżającym zachowaniem innych. Jednocześnie wspierane są w wytyczaniu własnych granic. Wszystkie dzieci rodzą się z pięcioma, charakterystycznymi dla istoty ludzkiej cechami: cenność, bezradność, niedoskonałość, zależność, niedojrzałość. Funkcjonalni rodzice pomagają rozwinąć każdą z tych cech, tak aby dzieci stały się osobami szczęśliwymi w dorosłym życiu. W rodzinach dysfunkcjonalnych rodzice nie reagują właściwie na wrodzone cechy dziecka. Zamiast dziecko wspierać i ochraniać ignorują je albo atakują za to, że właśnie takie jest.  Istotnym czynnikiem chroniącym młodego człowieka przed podejmowaniem zachowań ryzykownych i aspołecznych jest silna, pozytywna więź z rodziną, sposób kontroli zachowań dziecka przez rodziców oraz charakter oddziaływań dyscyplinujących. Zdrowa i prawidłowo funkcjonująca rodzina powinna zaspakajać różnorodne potrzeby dziecka tj. fizjologiczne i psychiczne.

Pierwsza grupa potrzeb związana jest ze sfera materialno-bytową rodziny, druga zaś – ze sferą więzi uczuciowych (głównie między rodzicami a dziećmi), stylem wychowania przyjętym w danej rodzinie oraz postawami rodzicielskimi.

Im więcej potrzeb dziecka nie zostaje zaspokojonych, tym większe występuje prawdopodobieństwo wystąpienia u niego zaburzeń psychicznych, jednym, z których może być przejawiana agresywność, niekiedy utrwalona jako postawa. 
 

Współczesne teorie socjalizacji są zgodne, co do faktu, że rodzina odgrywa podstawową rolę w procesie uspołecznienia dzieci i młodzieży.

Głównym celem tego procesu są działania zmierzające do włączenia jednostki w system ról społecznych.
 

Prawdziwy Skarb to gra mająca na celu budowanie dobrych relacji rodzinnych opartych na siedmiu fundamentach. Przechodząc grę rodzina wykonuje 28 powiązanych ze sobą zadań: od najłatwiejszych do najtrudniejszych. Kiedy razem wykonacie te zadania na pewno znajdziecie Prawdziwy Skarb. Grę możecie pobrać i samodzielnie wydrukować lub zagrać w nią online.
– fundamenty relacji rodzinnych, które buduje się w trakcie gry to:
1.Wspólne bycie ze sobą.
Żyjemy w czasach, w których świat codziennie ewoluuje, a tempo życia jest zawrotne. Praca, rozwój pasji, dodatkowe zajęcia sprawiają, że żyjemy w ciągłym stresie i napięciu, nie potrafimy odpoczywać, zrelaksować się. Nawet jeśli uda się wygospodarować pięć minut dla siebie to w głowie i tak krążą nam myśli, że czegoś jeszcze nie zrobiliśmy. Nadmiar obowiązków i wygórowane aspiracje skutecznie potrafią pozbawić nas radości z życia, cieszenia się drobnymi przyjemnościami i wspólnymi chwilami. Pogoń za sukcesem, wpędza nas w życie w chaosie, dezorganizuje każdy aspekt naszego życia. W efekcie nasz organizm żyje w ciągłym napięciu, nasze mięśnie są spięte, jesteśmy przemęczeni, a poziom kortyzolu, adrenaliny i noradrenaliny wzrasta, co ma niekorzystny wpływ nasze zdrowie.  
Nadmiar codziennych obowiązków przede wszystkim niekorzystnie wpływa na  relacje rodzinne; często brakuje nam czasu na chwilę zwykłej rozmowy, powiedzenie innemu członkowi rodziny czegoś miłego, wspólne obejrzenie filmu, zainteresowanie się problemami dziecka, itp. Czas spędzony z małżonkiem, dziećmi lub rodzicami to bezcenne chwile, o które warto zabiegać i wcale nie trzeba ich specjalnie organizować: wystarczy z sobą być.
2. Wzajemne poznawanie się.
Żyjemy w bardzo dynamicznie rozwijającym się świecie. Badania naukowe informują, że dzisiejszy człowiek w ciągu kilku dni odbiera taką ilość bodźców, jaką kiedyś przeżywał w ciągu całego życia. Z członkami naszej rodziny znamy się od lat, ale czy na pewno wiemy o nich wszystko? Czy posiadamy wiedzę na temat naszych marzeń, potrzeb, problemów, zainteresowań. Znamy swoje mocne strony, życiowe sukcesy i porażki? Zapewne nie znamy odpowiedzi na wszystkie te pytania, a przecież wspólnie ze sobą mieszkamy, przygotowujemy posiłki, spędzamy ze sobą tak dużo czasu…
3. Wspólne zasady.
Każda dobrze zorganizowana grupa powinna mieć swoje zasady. Wypracowywanie w rodzinie reguł zawsze przekłada się na lepsze relacje między jej członkami. Konsekwencja w postępowaniu, jasne komunikowanie zasad, granic i potrzeb pomaga budować poczucie bezpieczeństwa u dzieci i tworzy pewnego rodzaju fundament, na którym rodzina się opiera. Czasami bywa też tak, że niektóre obszary naszego wspólnego życia są nieuregulowane, a przecież może warto byłoby ograniczyć oglądanie telewizji, korzystanie z internetu, telefonu na rzec wspólnej rozmowy, wspólnej konsumpcji posiłków… 
Drodzy Rodzice! Porozmawiajcie z dziećmi o tym, że chcielibyście sporządzić Regulamin Rodziny – poproście, aby i one przygotowały własne listy propozycji, które by chciały w nim umieścić. Ustalcie termin wspólnej rozmowy – na tą okazję kupcie duży, najlepiej kolorowy karton czy ewentualnie większą antyramę, żeby w niej umieścić kartkę z Regulaminem. Pamiętajcie, że zasady nie powinny dotyczyć tylko dzieci i być swego rodzaju formą dyscyplinowania ich – obowiązują one całą rodzinę – rodziców i dzieci!
4. Wieź małżeńska.
Zdaniem K. Szopińskiej oraz J. Szopińskiego „więź małżeńska jest podstawowym elementem scalającym małżeństwo, warunkiem zdrowia psychicznego małżonków i ich pełnego funkcjonowania w społeczeństwie i w świecie”. Nadrzędnymi elementami więzi są: relacje między małżonkami, wspólne pasje, życiowe cele, czy zobowiązania związane z zaspokajaniem potrzeb ekonomicznych, społecznych, psychologicznych, zawodowych. Podstawową płaszczyzną kontaktu osobowego w małżeństwie jest więź emocjonalna. Jej istnienie objawia się w wiedzy oraz uczestniczeniu w radościach i smutkach drugiej osoby, które jest możliwe poprzez postawienie siebie w jej roli, bądź wyobrażeniu sobie przeżyć tej osoby. Nie da się zbudować tej więzi, kiedy dziewczyna i chłopak, potem narzeczony i narzeczona, a wreszcie mąż i żona, nie będą spędzać ze sobą czasu, nie poznają się i wreszcie nie będą żyć według wspólnych zasad. Oczywiście o tę więź należy dbać i ją rozwijać.
5. Wzajemna miłość w czynach.
Miłość jest złożonym, trudnym do zdefiniowania zjawiskiem, często utożsamiane z uczuciem, które przejawia się w relacji do drugiej osoby, połączonej z silnym pragnieniem stałego obcowania z nią. Miłość daje poczucie bezpieczeństwa. Dziecko pragnie więzi z kimś, kto da mu bezpieczeństwo i ciepło. Dorosła osoba potrzebuje tego samego od swojego partnera/partnerki.  Psycholodzy zbadali, jak wczesne dzieciństwo może wpływać na rodzaje relacji (dokładnie rodzaje przywiązania), które budujemy w dojrzałych związkach. Czasem te wzorce wyniesione z domu są tak silne, że nie możemy od nich uciec, choć najczęściej w ogóle nie jesteśmy ich świadomi. Jedna osoba będzie czuła swobodę w  bliskim kontakcie, inna ogromne pragnienie tej bliskości, jeszcze inna poczuje strach przed bliskością. Miłość to uczucie, które wymaga nie tylko słów, ale i czynów. Mówienie o miłości nie jest bowiem w stu procentach tożsame z okazywaniem miłości. Kochać to znaczy żyć dla innych, pomagać, troszczyć się, zabiegać o dobro innych. Nie chodzi tu o nadludzki wysiłek, akty heroizmu i poświęcenie wszystkiego dla drugiej osoby. Nikt z nas nie oczekuje aby co minutę powtarzać ,,Kocham Cię”, najważniejsze to umieć okazać miłość w najprostszych codziennych gestach.  Każdy z nas ma potrzebę nie tylko bycia kochanym, ale właśnie kochania innych i to kochania konkretnego, w konkretnych czynach…
6. Wspólny cel.
W rodzinie zawsze jest wspólny cel: By być razem, by móc na siebie liczyć, by dzielić się obowiązkami, by siebie wspierać. Nikt nie jest przeciwko nikomu. Wygrywają wszyscy, jak czują się bezpiecznie i jest im z sobą dobrze. Aby cel osiągnąć potrzebna jest dobra komunikacja, wzajemne słuchanie swoich potrzeb i znajdowanie pasujących każdemu rozwiązań. Czasem warto znaleźć kompromis i odpuścić dla wspólnego dobra. Warto odpowiedzieć sobie na pytania:
Czy Wasza rodzina ma jakiś cel? Czy tym celem jest tylko wzajemne zaspokajanie potrzeb? Czy może jest coś więcej? Coś czego ani ja, ani Ty sam(a) nie jesteś w stanie zrobić?
Jeśli dążycie Państwo do tego, aby mieć naprawdę szczęśliwą rodzinę, to wszyscy jej członkowie muszą dążyć do wspólnego celu.
7. Prawdziwy Skarb.
Prawdziwy Skarb to ostatni fundament, budowany w Rodzinie. Niewiele Państwu na chwilę obecną to mówi. Żeby zrozumieć czym jest Prawdziwy Skarb, trzeba przejść grę…
 
Grę pobierzesz ze strony: https://prawdziwyskarb.pl/online/

Życzę sukcesu w budowaniu prawidłowych relacji rodzinnych!

Pedagog szkolny

Eliza Mazur